خشکی چشم یک بیماری شایع است که به دلیل کاهش یا نبود ترشح اشک کافی برای مرطوب کردن سطح چشم، به‌وجود می‌آید. این وضعیت می‌تواند منجر به ناراحتی‌های مختلفی مثل احساس سوزش، خارش، و تاری دید شود. اگر شما هم تجربه خشکی چشم را داشته‌اید یا در اطرافیان خود مشاهده کرده‌اید، باید بدانید که این بیماری به دلایل مختلفی مانند تغییرات هورمونی، استفاده طولانی‌مدت از دستگاه‌های دیجیتال، یا آلودگی هوا می‌تواند به وجود بیاید. اما نکته‌ای که مهم است این است که با درمان‌های مناسب، این مشکل قابل کنترل است و می‌توان از شدت علائم آن کاست.
خشکی چشم یکی از بیماری‌های چشمی است که با افزایش سن یا مشکلات جسمانی دیگر نیز شیوع بیشتری پیدا میکند. در این مقاله، قصد داریم تا علائم و دلایل بروز خشکی چشم را به شما معرفی کرده و روش‌های مختلف درمان این بیماری را بررسی کنیم. اگر از مشکل خشکی چشم رنج می‌برید یا نگران سلامتی چشمانتان هستید، پیشنهاد می‌کنیم تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید و از نکات مفیدی که می‌تواند به بهبود وضعیت شما کمک کند، بهره‌مند شوید.
دلیل خشکی چشم چیست؟
خشکی چشم به خاطر فقدان اشک کافی، به وجود می آید. اشک های شما یک ترکیب پیچیده از آب، روغن های چرب و مخاط هستند ؛ این ترکیب به نرم و تمیز بودن سطح چشمان و حفاظت از چشمان شما در برابر عفونت نیز کمک میکند. برای برخی از افراد، دلیل خشکی چشم تولید کم اشک است. برای سایر افراد، بخار اشک افزایش یافته و یک عدم تعادل در جبران اشک های آنهاست.
خشکی چشم زمانی رخ می‌دهد که شما قادر به تولید اشک کافی نباشید. اصطلاح پزشکی این حالت کراتوکنژکتیویت سیکا است.
علائم و نشانه‌های خشکی چشم
معمولا نشانه‌های این بیماری در هر دو چشم دیده می‌شوند:
- احساس نیش زدن، سوزش، و خارش در چشم‌ها
- مخاط غلیظ و زیاد در اطراف چشم‌ها
- حساسیت به نور
- قرمزی چشم‌ها
- احساس وجود جسم خارجی در چشم
- مشکل در استفاده از لنزهای تماسی
- مشکل در رانندگی در شب
- اشک‌ریزی چشم، که بدلیل پاسخ بدن به خشکی چشم صورت می‌پذیرد.
- تاری دید یا خستگی چشم
کسانی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به خشکی چشم هستند
- افرادی که از لنزهای تماسی استفاده می کنند، به خصوص استفاده طولانی مدت از این لنزها
- کسانی که از داروهای آنتی هیستامین (ضد حساسیت) و قرص های ضد بارداری استفاده می کنند.
- کسانی که سن ۵۰ را رد کرده اند، به ویژه خانم هایی که دوران یائسگی را می گذرانند.
- بیماران خاصی که به ورم مفاصل روماتوئید و یا عروق کلاژن مبتلا هستند.
کسانی که به دلیل ناهنجاری های ساختاری پلک هایشان کامل بسته نمی شود.
- افرادی که در آب و هوای خشک زندگی می کنند. سندرم خشکی چشم در مناطقی که آب و هوای آن خشک و بیابانی است، شیوع دارد.
پیشگیری از خشکی چشم
اگر دچار خشکی چشم شدید، به موقعیت‌هایی توجه داشته باشید که به احتمال زیاد سبب علائم شما می‌شود. سپس روش‌هایی را بیابید تا از این موقعیت‌ها دوری کنید تا از علائم خشکی چشم پیشگیری کنید. برای نمونه:
از وزیدن هوا به چشم‌های خود دوری کنید
سشوار، بخاری ماشین، تهویه‌های هوا یا فن‌ها را مستقیما به سمت چشم خود نگیرید.
هوا را مرطوب کنید
مرطوب‌کننده می تواند در زمستان، رطوبت را به هوای داخل منزل اضافه کند.
از عینک‌های آفتابی محافظ یا سایر محافظت‌کننده‌های چشمی استفاده کنید
محافظ‌های ایمنی می‌تواند بر روی عینک‌ها و یا در کناره‌های آن استفاده شود تا مسیر باد و هوا را به چشم مسدود کند. در زمان خرید عینک، در مورد محافظ‌ها سوال کنید.
در انجام کارهای طولانی، پلک بزنید
اگر مطالعه می‌کنید و یا کار دیگری انجام می‌دهید که نیازمند تمرکز زیاد است، بطور مرتب پلک بزنید. چشم‌های خود را به مدت چند دقیقه ببندید. یا برای چند دقیقه پشت سر هم پلک بزنید تا تبخیر اشک چشم خود را در بین پلک زدن‌ها کاهش دهید.
از محیط آگاه باشید
هوا در ارتفاعات بالا، در مناطق صحرایی و در هواپیماها می‌تواند به شدت خشک باشد. زمانی که در چنین محیط‌هایی هستید، ممکن است بستن مرتب چشم‌ها برای چند دقیقه، جهت مینیمم کردن تبخیر اشک چشم کمک‌کننده باشد.
صفحه کامپیوتر خود را در زیر سطح چشم قرار دهید
اگر صفحه کامپیوتر شما بالای سطح چشم شما باشد، برای دیدن صفحه، چشم‌های خود را بیشتر باز می‌کنید. صفحه کامپیوتر را در زیر سطح چشم تنظیم کنید تا چشم‌هایتان زیاد باز نشود. این کار می‌تواند سرعت تبخیر اشک چشم را در بین پلک‌زدن‌ها کاهش دهد
از دخانیات و دود دوری کنید
اگر سیگار می‌کشید، از پزشک خود درباره استراتژی ترک سیگار کمک بگیرید، چرا که کمک زیادی برای شما خواهد کرد. اگر سیگار نمی‌کشید، از افراد سیگاری دوری کنید. سیگار می‌تواند علائم خشکی چشم را کاهش دهد.
بطور مرتب از اشک مصنوعی استفاده کنید
اگر مبتلا به خشکی چشم مزمن هستید، حتی زمانی که چشم شما دچار خشکی نیست، از قطره های چشمی استفاده کنید تا آن‌ها را مرطوب و لیز نگه دارید.
داروهای درمان خشکی چشم
داروهای تجویزی که برای درمان خشکی چشم استفاده می‌شوند، عبارتند از:
- داروهایی برای کاهش تورم چشمی: تورم در لبه‌های پلک‌های شما می‌تواند غدد چربی را از ترشح چربی در اشک شما بازدارد. پزشک شما ممکن است آنتی‌بیوتیک را برای کاهش تورم تجویز نماید. آنتی‌بیوتیک برای چشم‌های خشک معمولا از طریق دهان مصرف می‌شوند، اگرچه برخی از آن‌ها نیز از طریق قطره و یا پماد مصرف می‌وشند.
- قطره‌های چشمی برای کنترل التهاب قرنیه: التهاب در سطح چشم شما (قرنیه) ممکن است با قطره‌های چشمی تجویز شده کنترل گردد، قطره‌هایی که شامل داروی سرکوب‌کننده سیستم ایمنی سیکلوسپورین (رستاسیس) یا کورتیکواستروئیدها است.
- کورتیکواستروئیدها بدلیل اثرات جانبی احتمالی، برای استفاده طولانی مدت مناسب نیستند.
- مواد استریلی که در چشم قرار می‌گیرند و همانند اشک مصنوعی عمل می‌کنند: اگر مبتلا به علائم خشکی چشم متوسط تا شدید هستید و اشک مصنوعی کمکی به شما نمی‌کند، گزینه دیگر ممکن است استفاده از مواد استریل کوچکی باشد که شبیه به دانه برنج است. هیدروکسی پروپیل سلولز را یک بار در روز بین پلک پایینی و چشم خود قرار می‌دهید. این دانه ریز به آرامی حل می‌شود، و ماده‌ای را ترشح میکند که در قطره‌ای چشمی برای لیز کردن چشم استفاده می‌شود.
- داروهای محرک اشک: داروهایی بنام کولینرژیک (پیلوکارپین، سویملین) به افزایش تولید اشک کمک میکند. این داروها بصورت قرص، ژل یا قطرات چشمی در دسترس هستند. اثرات جانبی ممکن، شامل تعریق هستند.
- قطره‌های چشمی که از خون خود شما ساخته شده است: این قطره‌ها، قطره‌های سرم خونی اتولوگ نامیده می‌شوند. اگر علائم شدید خشکی چشم داشته باشید، ممکن است به سایر درمان‌ها پاسخ ندهید. برای ساختن این قطره‌ها، نمونه‌ای از خون شما فرآوری می‌شوند تا گلبول‌های قرمز آن خارج شده و با محلول نمک ترکیب گردد.
سخن پایانی
در این نوشتار درباره بیماری خشکی چشم خواندیم. در اکثر موارد خشکی چشم را می توان با موفقیت مدیریت کرد. معمولا استراحت دادن به چشم‌ها، بطورقابل ملاحظه‌ای باعث کاهش نشانه‌های این بیماری و گاهی اوقات واضح‌تر شدن دید چشم می‌شود. شما هم نظرات و تجربیات خود را در کامنت به اشتراک بگذارید.
