والدین به فرزندان خود نسبت به خطرات خاص مانند آتش سوزی یا عبور از جاده آموزش می دهند و رعایت جوانب احتیاط را به آنها یادآور می شوند. در این موارد اضطراب در کودکان می تواند مفید باشد زیرا به کودک در محافظت در برابر آسیب کمک می کند. با این حال، کودکان می توانند از موقعیت ها یا اشیایی که بزرگسالان آنها را تهدید کننده نمی دانند بترسند. البته ممکن است منابع ترس با بالغ شدن کودک تغییر کند. به عنوان مثال، ترس از تاریکی یا هیولاهای زیر تخت جای خود را به ترس از سرقت یا خشونت بدهد. تاکتیک هایی که جواب نمی دهد شامل اذیت کردن کودک به دلیل ترسیدن یا مجبور کردن وی برای مواجهه با موقعیت های ترسناک است. به گزارش بتر هلث، با جدی گرفتن احساسات و تشویق آنها به صحبت در مورد نگرانی های خود، بیان حقایق و فرصتی برای مقابله با ترس با سرعت دلخواه و حمایت شما به فرزند خود برای کنار آمدن با ترس کمک کنید.
فهرست مطالب
- اضطراب در کودکان چیست؟
- معرفی انواع اضطراب در کودکان
- اضطراب و ترس در کودکان چه نشانه هایی دارد؟
- درمان اضطراب در کودکان چگونه است؟
- سخن پایانی و سوالات متداول
اضطراب در کودکان چیست؟
تمام بچه‌ها مقداری اضطراب را تجربه می‌کنند. اضطراب در بچه‌ها در دوره‌‌های خاصی از رشد مورد انتظار و طبیعی است. برای مثال، از حدود هشت ماهگی تا سال‌های پیش‌دبستانی، بچه‌ها ممکن است در زمان جدایی از والدین یا سایر نزدیکانشان، پریشانی و اضطراب شدیدی نشان دهند که آن را اضطراب جدایی می‌نامند. بچه‌های خردسال ممکن است دچار ترس‌های کوتاه‌مدتی، مانند ترس از تاریکی، طوفان، حیوانات یا ترس از غریبه‌ها شوند.
- درباره متخصص اطفال چه کار می کند بیشتر بخوانید.
بچه‌های مضطرب اغلب بیش از حد ناراحت و عصبی یا سخت‌گیر هستند. برخی ممکن است نیازمند اطمینان‌خاطر و قوت‌قلب زیادی باشند و نگرانی‌های آنها می‌تواند در فعالیت‌هایشان تداخل ایجاد کند. والدین نباید ترس‌های فرزندشان را نادیده بگیرند. از آنجا که بچه‌های مضطرب ممکن است ساکت، مطیع و مشتاق جلب رضایت دیگران نیز باشند، مشکلات آنها ممکن است نادیده بماند. بنابراین، والدین باید نسبت به علائم اضطراب شدید هشیار باشند تا با مداخله‌‌ٔ زودهنگام از عوارض آن پیشگیری کنند.
معرفی انواع اضطراب در کودکان
انواع مختلفی از اضطراب در بچه‌ها وجود دارد که در بخش زیر علائم هر کدام آمده است:
اضطراب جدایی
علائم اضطراب جدایی شامل موارد زیر است:
- افکار مداوم و ترس شدید در مورد امنیت والدین و مراقبان
- امتناع از رفتن به مدرسه
- دل‌درد و دیگر شکایات جسمی مکرر
- نگرانی شدید در مورد خوابیدن در جایی غیر از خانه
- چسبنده بودن بیش از حد
- پنیک یا الم‌شنگه در زمان جدایی از والدین
- مشکل در خوابیدن یا کابوس دیدن
فوبیا
علائم فوبیا شامل موارد زیر است:
- ترس شدید در مورد یک چیز یا موقعیت خاص، مثلاً سگ‌ها، حشرات یا سوزن
- ترس‌هایی منجر به پریشانی قابل توجه و تداخل در فعالیت‌های معمول
اضطراب اجتماعی
علائم اضطراب اجتماعی عبارتند از:
- ترس از ملاقات یا گفت‌وگو با مردم
- پرهیز از موقعیت‌های اجتماعی
- تعداد کم دوستان خارج از خانواده
دیگر علائم بچه‌های مضطرب
دیگر علائم بچه‌های مضطرب عبارتند از:
- نگرانی‌های بسیار در مورد چیزهای مختلف، قبل از بروز آنها
- نگرانی‌های مداوم در مورد خانواده، مدرسه، دوستان یا فعالیت‌ها
- افکار (وسواس‌ها) یا اعمال (اجبارهای) تکراری و ناخواسته
- ترس از خجالت‌زده شدن یا اشتباه کردن
- عزت نفس پایین و نداشتن اعتماد به نفس
اضطراب و ترس در کودکان چه نشانه هایی دارد؟
کودک ترسیده
برخی از کودکان بیش از سایرین می ترسند: عوامل موثر در ترس آنها می تواند شامل موارد زیر باشد:
- حساسیت ژنتیکی: برخی از کودکان به طور کلی در خلق و خوی خود حساس تر و احساسی تر هستند
- حداقل یک والد مضطرب: کودکان از تماشای والدین خود یاد می گیرند چگونه رفتار کنند
- والدین بیش از حد محافظ: کودک وابسته به احتمال زیاد احساس درماندگی می کند و این امر می تواند منجر به بروز اضطراب عمومی شود
- رویدادهای استرس زا: مانند جدایی والدین، جراحت یا بستری در بیمارستان
ترس های رایج برای نوزادان
هنگامی که نوزاد به شش یا هفت ماهگی می رسد، وابستگی های شدیدی به والدین یا مراقبان خود پیدا می کند. جدایی از “افراد خاص” حتی برای مدت کوتاهی می تواند باعث بروز اضطراب قابل توجه و گریه فراوان شود. به همین ترتیب بسیاری از نوزادان آنقدر حضور منحصر به فرد افراد خاص خود را ترجیح می دهند که برای مدتی ترس از غریبه ها دارند.
- بیشتر بخوانید، بیشتر بدانید: با بدغذایی کودک چه کنیم
البته نوزادان با گذشت زمان از این مرحله خارج می شوند. پیشنهادهایی برای کمک به کودک در کنار آمدن با اضطراب جدایی و ترس از غریبه ها عبارتند از:
- در صورت امکان در خانه اگر نوزاد شما هنگام خروج ناراحت می شود وی را از اتاقی به اتاق دیگر ببرید یا وقتی دور از چشم هستید با وی صحبت کنید.
- هنگام خروج از اتاق (یا بیرون می روید) به کودک خود اطلاع دهید و هنگام بازگشت ورود خود را اعلام کنید. این روند به وی برای اعتماد به شما کمک می کند.
- به کودک خود اجازه دهید افراد جدید و ایمن از منظر شما را بشناسد. بگذارید کودک ببیند آشنایی بر فرد جدید خوب است.
- در صورت مضطرب بودن کودک با بیانی آرام و مطمئن وی را خاطر جمع کنید.
- رها کردن کودک برای “فریاد کشیدن” فقط باعث تشدید اضطراب وی می شود.
ترس های رایج برای کودکان نوپا
کودکان بین دو تا سه سال تازه یاد می گیرند چگونه با احساسات قوی خود مانند خشم کنار بیایند. یک ترس مشترک برای یک کودک نوپا این است که تحت تاثیر احساسات قوی قرار می گیرد. کودکان نوپا درک محدودی از اندازه دارند و ممکن است ترس هایی به ظاهر غیر منطقی مانند افتادن از چاله یا توالت داشته باشند. پیشنهاداتی برای کمک به کودک نوپا عبارتند از:
- کودک خود را برای صحبت درباره ترس ها و نگرانی های خود تشویق کنید.
- این را بدانید ترس هایی مانند افتادن از چاله برای کودک واقعی به نظر می رسد زیرا کودکان کوچک هنوز اندازه و فضا را درک نکرده اند.
- کودک را مجبور به مقابله با ترس خود نکنید زیرا ممکن است اوضاع را بدتر کند. بهتر است به وی در آرام عادت کردن به آن کمک کنید.
- بپذیرید ممکن است مجبور شوید به فرزند خود برای دوری از شی ترسناک برای مدتی کمک کنید. بیشتر بخوانید، بیشتر بدانید: انواع کلاس پوسیدگی دندان
ترس های رایج برای کودکان دبستانی
با یادگیری بیشتر کودک در مورد جهان لیست چیزهایی که از آنها می ترسند افزایش می یابد. برخی ترس ها واقعی هستند و برخی دیگر خیالی. ترس های رایج شامل ترس از تاریکی، سرقت، جنگ، مرگ، جدایی یا طلاق والدین و موجودات ماوراءالطبیعه (مانند ارواح و هیولا) است. توصیه هایی برای کمک به فرزند شما عبارتند از:
- به فرزند خود درباره جدی گرفتن ترس های وی اطمینان دهید.
- در مورد موضوعاتی مانند مرگ یا جنگ به فرزند خود اطلاعات واقعی بدهید و به وی بگویید حاضر هستید به هر سوالی پاسخ دهید.
- کودک خود را برای مقابله با ترس های خود مانند سگ ها گام به گام با سرعت خود آماده کنید. به عنوان مثال، شاید بهتر باشد با تصاویر شروع کنید، سپس یک سگ بسیار کوچک و آرام را که بسته است امتحان کنید، بنابراین در این شرایط کودک تصمیم می گیرد چقدر به حیوان نزدیک شود.
- به فرزند خود اجازه داشتن کمی کنترل را دهید. به عنوان مثال، اگر از مزاحمان می ترسد بستن و قفل کردن پنجره اتاق خواب خود را یکی از وظایف شبانه خود قرار دهید.
- برنامه ها و مراسم روزمره به کودک احساس ثبات و امنیت می دهد و ممکن است اضطراب عمومی را کاهش دهد.
ترس از تاریکی
بسیاری از کودکان از تاریکی می ترسند. کودک نوپا یا پیش دبستانی از چیزهای ناآشنایی که آنها را نمی فهمد یا نمی تواند کنترل کند می ترسد. تخیلات فعال و ناتوانی وی در تمایز بین واقعیت و خیال به این معنی است که وی ممکن است باور کند هیولاها زیر تخت یا در کمد لباس هستند و با خاموش شدن نور منتظر بیرون آمدن هستند.
- درباره تفاوت آستیگمات و ضعیفی چشم بیشتر بدانید.
در صورت عدم توجه ترس کودک از تاریکی ممکن است ادامه پیدا کند و عادت های خواب وی را مختل می کند. روش های زیادی برای والدین در جهت کمک به فرزندان خود برای غلبه بر ترس از تاریکی وجود دارد.
کمک به کودکی که از تاریکی می ترسد
ترس از تاریکی را باید مانند سایر ترس ها با همدلی و درک کنترل کنیم. احساسات کودک خود را مسخره نکنید یا نادیده نگیرید، همچنین ناامید و عصبانی شوید. نخستین قدم برای کمک به فرزندتان برای غلبه بر ترس غیرمنطقی این است که احساسات وی را واقعی تلقی کنید و با حساسیت پاسخ دهید. پیشنهادات عبارتند از:
- از کودک بخواهید درباره ترس های خود و آنچه به طور دقیق باعث ترس وی می شود با شما صحبت کند.
- به فرزند خود نشان دهید ترس های وی را درک می کنید.
- به کودک اطمینان دهید در امان است می توانید توضیح دهید هیچ چیز به عنوان هیولا وجود ندارد.
- سعی نکنید با چک کردن کمد یا زیر تخت به کودک خود اطمینان دهید زیرا این کار به کودک نشان دهد شما هم فکر می کنید هیولا می تواند آنجا باشد.
- اگر فرزند شما از تاریکی می ترسد به دلیل احتمال وجود مزاحمان می توانید اقدامات امنیتی در خانه مانند قفل ها را به وی نشان دهید. با این حال، هیچ وقت درها را در حالی که افراد داخل خانه هستند قفل نکنید زیرا این کار هنگام آتش سوزی یا سایر موارد اضطراری راه فرار را مسدود می کند.
- از کودک خود بخواهید درمورد مواردی که به وی احساس امنیت بیشتری می بخشد پیشنهاد دهد یا اینکه خودتان پیشنهاد دهید. شاید اگر اسباب بازی یا وسایل مخصوصی را با خود به رختخواب ببرد احساس بهتری داشته باشد.
- دریابید آیا ترس وی از تاریکی ناشی از نگرانی های دیگر است یا خیر. به عنوان مثال، ممکن است برخی از کودکان از جدایی یا مرگ والدین خود بترسند و این اضطراب زمان تنها ماندن وی در تاریکی بیشتر می شود. در مورد چنین مسائلی صادقانه با فرزند خود صحبت کنید.
درمان اضطراب در کودکان چگونه است؟
مشکلات اضطرابی شدید در بچه‌ها قابل درمان است. درمان زودهنگام می‌تواند از مشکلات آینده مانند از دست دادن دوستی‌ها، نبود تحقق پتانسیل اجتماعی و تحصیلی، و عزت نفس پایین جلوگیری کند. اگر اضطراب شدت بیابد و شروع به ایجاد اختلال در فعالیت‌های معمول کودک، به عنوان مثال در جدا شدن از والدین، حضور در مدرسه و دوست‌یابی کند، والدین باید به دنبال ارزیابی یک متخصص بهداشت روان یا روان‌پزشک کودک و نوجوان باشند. درمان ممکن است ترکیبی از موارد زیر باشد:
- روان‌درمانی فردی
- خانواده‌درمانی
- مصرف دارو
- درمانهای رفتاری
- مشاوره با مدرسه
سخن پایانی
شما در این مقاله با ترس و اضطراب در کودکان آشنا شدید. همچنین از نشانه و درمانهای آنها آگاه شدید. اگر سوال یا نطری دارید آن را در کامنت مطرح کنید تا در اسرع وقت توسط ما جواب داده شود.
سوالات متداول
مشکلات با دوستان، قلدری یا رقابت در گروه همسالان، تغییر مدرسه، جابجایی، مشکلات مسکن یا بی خانمانی، داشتن افکار منفی در مورد خود، گذر از تغییرات بدن و … از مهم ترین دلایل استرس و اضطراب در کودکان هستند.
استرس و اضطراب عوارض و آسیب های زیادی را برای کودکان به همراه دارد. استرس و اضطراب این پتانسیل را دارد که شیمی مغز، آناتومی مغز و حتی نحوه بیان کودک شما را تغییر دهد. استرس ساختار مغز در حال رشد را ضعیف می کند که می تواند منجر به مشکلات در یادگیری، رفتار و سلامت جسمی و روانی کودک شود.
